Contact: iwanjka@gmail.com 06 28126175
| Over mij... Mijn naam is Iwanjka Geerdink. Geboren in Malawi uit Hollandse ouders. Ik zie mij zelf als changemaker. Als maatschappelijk ondernemer. Ik was één van de initiatiefnemers achter de partij Nieuw Nederland. We hebben als Lijst12 meegedaan met de verkiezingen 9 juni 2010. Een hele prestatie van alle betrokkenen... Ik was campagneleider. Ik doe dit omdat ik zie dat de maatschappij mensen ziek maakt. En ik wil de verandering zijn. Er niet alleen over praten of op het systeem kankeren. Een vervolg op de verkiezingen is de oprichting van http://www.deniesa.nl. De nieuwe samenleving. En niet klassiek-politiek platform, maar een beweging die veel meer dan de huidige politiek met 'politeia' te maken heeft (kunst van het het organiseren van de harmonische samenleving). Het huidige politieke systeem gaat ons niet helpen. Vandaar een platform buiten de oude politiek. Dat vervolgens wel een stem vormt in de huidige politiek. Door jouw stem te laten horen... Verder ben ik muzikant (gitaar/zang), schrijf songs, schrijver van opinie-stukken en boeken, atleet (hardlopen, wave surfen, rotsklimmen), spreker. Ik denk dat ik door mijn ervaringen eindelijk geworden ben wat ik wilde worden: een Levenskunstenaar. En dat wil graag anderen ook geven, zonder mijn lijdensweg. En dat valt niet mee in deze maatschappij. Een volgend boek gaat wellicht 'Levenskunst in de 21e eeuw' heten... | Volg me op Twitter?
|
Boek bestellen Per eind augustus leverbaar. Maak 23 euro over aan Holding Inspiration, 1460.61.330, en vermeld naam / adres in omschrijving en je krijgt het boek binnen een week thuisgestuurd. De opbrengst komt geheel ten goed aan de stichting van http://www.deniesa.nl ISBN 978-90-815775-1-9, Uitgeverij Deniesa. | Nieuws Maandblad Psy - 23 juli 2010: Wind of change waait... wanneer wordt NL wakker? "Als hoogste ambtenaar van het ministerie van Volksgezondheid in Nieuw Zeeland was ervaringsdeskundige Mary O’Hagan verantwoordelijk voor een grootscheepse invoering van herstelgerichte zorg in de geestelijke gezondheidszorg." Titel van het artikel: "Mary O’Hagan: ‘Sluit alle psychiatrische ziekenhuizen in Nederland". Lees het hele artikel: Link naar artikel. Mijn opinie: Het 'Diagnose Levensklem' boek kan gebruikt worden als een handleiding voor de migratie, en invulling van het alternatief... Noot: Mary was had zelf de diagnose 'bipolaire persoonlijkheidsstoornis' gekregen... Verder ben ik geen voorstander alle psychiatrische klinieken per direct te sluiten. Ik ben er wel voor een '3e' weg, ReHomes te maken (1 = Maatschappij, 2 = Psychiatrie, 3 = Rehome) te maken. Met 'ReHomes': kleinschalige woongemeenschappen, waar onder professionele en ervaringsdeskundige begeleiding mensen kunnen bijkomen. En kunnen herstellen. Ontzorgt worden. Maar dan zonder een psychiatrische diagnose te krijgen. Eerst ontzorgen, uitrusten, uit de put proberen te komen. En met alternatieve disciplines zoals psychologie, maatschappelijk werk en kunstzinnige therapie hun leven weer op de rit zetten, en/of mogelijk herorganiseren. En op deze manier een mensen een herstart bieden, zonder dat ze zo diep hoeven te gaan als ik en 10.000 andere Nederlanders per jaar (suïcide)... |
Nieuwsbrief Stuur een email naar: iwanjka@gmail.com |
| ||
| ||
Recensies
|
Agenda | Onderwerp |
Vrijdag 27 augustus | Lezing 'Diagnose Levensklem' (*). 20:00 - 22:00. Max 15 deelnemers. Locatie: Sintjorisstraat 64 (**). |
Woensdag 8 september | DelendHelen sessie - vrije inloop (**). 20:00 - 22:00 Max 9 deelnemers. Locatie: Sintjorisstraat 64 (**). |
Vrijdag 17 september | Lezing 'Diagnose Levensklem' (*). 20:00 - 22:00. Max 15 deelnemers. Locatie: Sintjorisstraat 64 (**). |
Woensdag 15 september | DelendHelen sessie - vrije inloop (**). 20:00 - 22:00 Max 9 deelnemers. Locatie: Sintjorisstraat 64 (**). |
Traject DelendHelen | Ik ben van plan na 1 september ook een traject DelendHelen te starten. Dit zijn negen sessies met 'lotgenoten'. De 1e sessies kennen een focus op 'delen en kennismaken'. Dan volgen een aantal sessies om gestructureerd je de 'klemfactoren' in jouw leven te modelleren en te beschrijven. De laatste sessies zijn gericht op 'loskomen' en vicieuze cirkels doorbreken. De sessies zijn in principe in de avonden en de kosten bedragen 135 euro. Het minimale aantal inschrijvingen is vijf en maximaal negen. Van de aanmeldingen zal de definitieve startdatum af hangen. Stuur een mail naar iwanjka@gmail.com om je -in potlood- aan te melden, of op de hoogte te blijven over dit traject. |
Lezingen | In het najaar zal ik nog meer lezingen geven. Tevens kun je mij vragen om een lezing te komen geven (iwanjka@gmail.com). Dit gelft ook voor gastcolleges, gastlessen, deelname aan workshops, etc. |
DelendHelen - vrije inlooop | In principe is elke woensdag een DelendHelen avond. Meld je van tevoren wel svp even aan via een mail aan iwanjka@gmail.com |
*) Lezing 'Diagnose Levensklem': Ik beschrijf kort mijn eigen verhaal en ga dan vooral in op wat mij geheeld heeft en wat de kernelementen zijn van de in mijn boek beschreven aanpak (genaamd RdRemedy = Reiss-HumansSound Depression Remedy). Er is tijd voor discussie en uitwisseling van visie, ervaringen, etc. Het boek is ter plekke ook te koop (20 euro). **) Sint Jorisstraat 64: met OV 10 min. van station Amersfoort (lopend, er rijden veelvuldig bussen). Met de auto kun je het beste parkeren in parkeerplaats sintjorisplein (volg richting gemeentehuis, en dan is tegenover het gemeentehuis de parkeerplaats, dan 200m lopen). ***) DelendHelen avond - vrije inloop: Deze avonden kennen een vrijer karakter. Afhankelijk van de aanwezigen bepaal ik een agenda. Delen van ervaringen en het kunnen stellen van vragen staat voorop. Dit kunnen vragen zijn over de eigen situatie, hoe ik bepaalde dingen zie, over de GGZ, diagnoses, behandelplannen, etc. Kosten bedragen 15 euro per deelnemer. Meld je svp uiterlijk 1 dag van te voren aan. | |
Artikel Mary O’Hagan: ‘Sluit alle psychiatrische ziekenhuizen in Nederland’ [Bron: Psy 23 juli 2010, Link naar de bron] Mary O’Hagan: ‘Sluit alle psychiatrische ziekenhuizen in Nederland’
Als hoogste ambtenaar van het ministerie van Volksgezondheid in Nieuw Zeeland was ervaringsdeskundige Mary O’Hagan verantwoordelijk voor een grootscheepse invoering van herstelgerichte zorg in de geestelijke gezondheidszorg. Onlangs gaf ze in Nederland een masterclass. ‘Bij ons krijgen patiënten managementcursussen aangeboden, zodat ze in zorginstellingen de leiding kunnen nemen.’ Wat verstaat u onder herstelgerichte zorg? ‘In essentie is het een nieuwe zorgfilosofie, met als uitgangspunt dat psychische ziekten een betekenisvol onderdeel zijn van de persoonlijke levensgang. Geestelijk ziek worden, is een ramp met verstrekkende gevolgen, maar we moeten ophouden er uitsluitend pathologisch naar te kijken. Want het is tegelijkertijd een levenservaring waar je van kunt leren. En vaak bestaat er een uitweg naar een vol en bevredigend leven, zo blijkt uit de ervaringen van veel “opgegeven” patiënten.’ Hoe verging het u? ‘Ik kreeg de diagnose bipolaire persoonlijkheidsstoornis en leed - jaren geleden - onder extreme gemoedswisselingen. In mijn psychosen was ik ervan overtuigd dat ik naar een andere planeet zou verhuizen. Mijn psychiaters waren niet geïnteresseerd in de inhoud van die waanbeelden. Die konden alleen bestreden worden met medicatie, zeiden ze. Maar voor mij waren de waanbeelden wel betekenisvol, ze stonden symbool voor mijn vervreemding van de wereld. Achteraf bezien, beschouw ik het als een strijd die ik - met hulp van medicatie - heb gewonnen. Ik kijk erop terug als een initiatie in de volwassenheid: ik heb geleerd met de ziektesymptomen om te gaan, om goed voor mezelf te zorgen en ik heb ontdekt dat zelfmedelijden bij mij destructief uitpakt. In plaats zelfmedelijden te hebben en de moed te verliezen, ging ik mogelijkheden zien en kansen benutten. Toen ik stabiel genoeg was, kreeg ik een baan en verhuisde ik naar een andere stad. Door mijn positieve ervaringen en behaalde successen kreeg ik steeds meer zelfvertrouwen.’ Moeten behandelaars de inhoud van waanbeelden serieuzer nemen? ‘Er zijn wel psychiaters geweest die waanbeelden hebben geanalyseerd, maar altijd op een negatieve manier; als onderdeel van de pathologie, niet als leerzame ervaring die sturend kan zijn voor iemands levensloop. De ggz kijkt naar de beperkingen van patiënten, de herstelbeweging richt zich op hun kracht en mogelijkheden. Mijn psychiater zei ooit: “U zult voor de rest van uw verdere leven ziek zijn en nooit meer volwaardig kunnen werken.” Het klonk alsof ik geen hoop mocht hebben, geen toekomst. De samenleving vindt gekte angstaanjagend, het staat op de laagste trede van de hiërarchische ladder van menselijke ervaringen. Een belangrijke reden waarom veel psychiatrische patiënten maar niet herstellen, is dat ze worden gediscrimineerd. Als erkend werd dat het krijgen van een psychiatrische ziekte een betekenisvolle ervaring kan zijn, zou geestesziekte beter worden geaccepteerd en krijgen patiënten meer respect.’ Uw visie had enorme implicaties voor de ggz in Nieuw Zeeland. ‘Herstelgerichte zorg vraagt om een herschikking van de hulpverlening en om een andere houding van de samenleving. Want patiënten herstellen niet in een vacuüm en het oude systeem hield hen gevangen in hun ziekte. Patiënten willen een baan, een woning en een partner. Twaalf jaar geleden richtte onze regering al haar pijlen op de invoering van herstelgerichte zorg. Alle grote psychiatrische ziekenhuizen zijn gesloten. Want hoe kunnen patiënten daar werken aan hun herstel? Die grote instituties scheiden patiënten van de samenleving, hun hiërarchische organisatie maakt gelijkwaardige zorgrelaties onmogelijk, ze ontnemen patiënten hun vrijheid en hebben een depersonaliserende uitwerking.’ En verder? ‘De overheid startte een antidiscriminatie campagne die nu nog loopt. Deze bestaat uit televisiespotjes van bekende oud-patiënten met een succesvol leven, zoals spelers van het nationale rugbyteam. De houding van de samenleving ten opzichte van psychiatrische patiënten is hierdoor meetbaar verbeterd. Patiënten hebben bij ons grotendeels de regie over hun eigen herstel en worden door hulpverleners als gelijken behandeld. Ze worden goed geïnformeerd over hun medicatie, worden nauw betrokken bij hun behandeling - ze schrijven mee aan hun behandelplan - en worden aangespoord hun eigen verantwoordelijkheid te nemen. Het mag niet zo zijn dat hulpverleners alsmaar oplossingen aandragen die patiënten klakkeloos overnemen. De betutteling moet eraf en hulpverleners moeten patiënten niet altijd in bescherming willen nemen. Moedig ze liever aan hun dromen te verwezenlijken. Bij ons krijgen patiënten managementcursussen aangeboden, zodat ze in de zorgorganisaties de leiding kunnen nemen. Het merendeel van het zorgpersoneel zou zelfs uit ervaringsdeskundigen moeten bestaan, vind ik. In Nieuw Zeeland hebben we ook een landelijk peer support-systeem opgezet, met als uitgangspunt dat de toegang tot ervaringsdeskundige buddy’s net zo groot moet zijn als tot medicatie en psychotherapie. Je hoort het, we hebben veel meer nodig dan pillen en behandelingen om echt beter te worden.’ Wat vindt u van de Nederlandse ggz? ‘Nederland heeft veel psychiatriebedden, vooral dat houdt de overgang naar herstelgerichte zorg tegen. En ik heb sterk de indruk dat jullie zorg te paternalistisch is en dat mensen zich te comfortabel voelen bij de voordelen van de verzorgingsstaat. Ik ben geen voorstander van het Amerikaanse systeem, maar patiënten moeten er wel toe worden aangemoedigd een weg te zoeken uit de psychiatrische zorg. Een concreet advies: sluit alle psychiatrische ziekenhuizen, help patiënten in hun eigen huis, organiseer een grootscheepse antidiscriminatie campagne, richt een landelijke peersupport service op en vervang de organisatiestaf door ervaringsdeskundigen.’ Wordt u, als ervaringsdeskundige, op het ministerie in Nieuw Zeeland serieus genomen? ‘Discriminatie is een stille kracht. Soms voel ik dat mensen minder van me verwachten. Maar dat was nooit een belemmering voor mijn functioneren. Dat komt vooral door zelfvertrouwen, ik heb me nooit geschaamd. Als je zo’n strijd met een psychiatrische ziekte hebt gevoerd, verdien je lof en bewondering in plaats van disrespect.’ (JH) Klik hier voor meer informatie over Mary O’Hagan |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten