http://www.linkedin.com/groupAnswers?viewQuestionAndAnswers=&discussionID=28662814&gid=1850583&commentID=25912177&trk=view_disc
Ervaringsdeskundigheid ontbreekt nog steeds in topfuncties
Steeds vaker worden ervaringsdeskundigen ingezet in de langdurende zorg. Maar meestal belanden zij in laagbetaalde, zorggerelateerde functies. De tijd is rijp om het beroep ' ervaringsdeskundige' te professionaliseren en ervaringsdeskundigen hoger te scholen. Alleen dan kunnen zij invloedrijke posities gaan bekleden. Zie ook het korte opiniestuk in Psy. Ik ben benieuwd naar de meningen over dit thema.
psy.nl psy.nl
Kornelis Jan van der Vaart • Maar Boke, ga je er dan vanuit dat de mensen die geen ervaring als client hebben niet denken dat goede zorg belangrijk is? Ik wil niet pietluttig zijn in deze hele discussie, maar ik lees hier te weinig goede, onderbouwde argumenten die duidelijk maken waarom er beleid zou moeten zijn om ervaringsdeskundigen (en ik vind dat dat meer in zou moeten houden dan alleen een ervaring als client hebben) op hogere management posities te positioneren. Daar gaat deze discussie over. Wil je iets veranderen, dan moet er eerst duidelijk worden gemaakt wat de verwachte meerwaarde is. Die blijkt dus nauwelijks helder en ligt besloten in de hearths and minds van betrokkenen, maar komt hier niet helder naar voren.
Anke Fokkens • Ik heb ook bij Roads gewerkt en vond het hebben van ervaringsdeskundige collega's en/ of leidinggevenden heerlijk. Ik heb meer van hen geleerd dan van wie ook. Ervaringsdeskundigheid is een meerwaarde die binnen de hele GGZ heel belangrijk, waardevol en noodzakelijk is volgens mij.
Ik ben er voor dat mensen ingezet worden op plekken waar hun kwaliteiten optimaal tot uiting komen. Of ze nu ervaringsdeskundig zijn of niet. Beperkingen hebben we ook allemaal en daar is met een beetje creativiteit altijd een oplossing voor te vinden (duobanen, assistenten, aanpassingen, taakverdelingen etc. etc.)
En dat er veel (ex-)clienten een baan in de GGZ willen hebben? Misschien komt het omdat ze zien dat het beter kan.. En is het ook niet zo dat je vaak pas iets wilt als je het eerst om je heen gezien hebt? Ik vind dat niet zo gek..
Frits Bovenberg • @allemaal, Goed om te zien dat het onderwerp leeft binnen de GGZ. Ik heb alle reacties die r nu al binnen een week opstaan met aandacht gelezen.
@Pim, Ik hoorde al eerder over dit onderzoek. Erg interessant. Kun je mij iets meer vertellen over dit gevalideerde vergelijkend onderzoek uit Amerika? Wie hebben dit onderzoek uitgevoerd en waar kan ik een publicatie vinden?
Pim Bekker MBA • Op de vraag waarom een ervaringsdeskundige in de GGz wil werken heb ik nog niet geantwoord. Ben wat ouder en heb het punt achter mij gelaten dat ik nog in de volle drive van een management functie wil opereren. Ben me na het stoppen met alcohol (buitenland) gaan richten op mijn roots in het P&O vak: het werken met en voor mensen. Door mijn professionele ervaring / kennis / levenservaring en vaardigheden in te zetten in een vak inhoudelijke functie. Ik denk dat ik dat in de zorg zeker en met plezier kan aanwenden. Denk zo voor mij een goede invulling te kunnen en willen geven.
Heb dat getracht te verbinden met de GGz, helaas geen belangstelling. Heb nu mijn eigen weg gevonden in coaching / counseling verslavingszorg als zelfstandige. Mijn site www.alcoholconsulent.nl . Ben elke dag opnieuw verwonderd over de keuzes die cliënten maken en wat het voor hen betekent. Ervaringsdeskundigheid speelt hierin een rol en vergemakkelijkt de communicatie en merk dat cliënten vaak juist de keuze gemaakt hebben om met een ervaringsdeskundige te gaan werken. Kan vanuit mijn ervaringen er wel meer over berichten maar daar leent dit forum zich niet voor.
Frits Bovenberg • @allemaal, Ze zijn er wel, zij het mondjesmaat, interessante functies voor ervaringsdeskundigen.
Zie hier een vacature bij GGZ Breburg Groep. Coördinator met ervaringsdeskundigheid, GGz Breburg Groep, Noord-Brabant. Voor meer informatie en een uitgebreid functieprofiel zie:
http://www.ggz.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=12568:cooerdinator-met-ervaringsdeskundigheid-ggz-breburg-groep-noord-brabant&catid=29:management-en-coordinerend&Itemid=214
Nicole Pluim • Ik wil toch graag nog een keer vertellen wat "ervaringsdeskundigheid" inhoudt.
Een ervaringsdeskundige is opgeleid.
Iemand die zich ervaringsdeskundig noemt, heeft daarvoor een opleiding gevolgd. Als voor een functie een ervaringsdeskundige wordt gevraagd, betekent dit dat er een zekere deskundigheid gevraagd wordt. Het woord ervaringsdeskundig heeft dat al in zich, namelijk door de toevoeging deskundig. Het is dus niet de ervaring die gevraagd wordt, maar de deskundigheid.
Ervaringskennis versus ervaringsdeskundigheid.
Iemand die zich ervaringsdeskundig noemt beschikt over een zekere kennis en is daarnaast op de hoogte van de kennis van anderen over die stoornis, die ziekte of die ervaring. Zijn eigen ervaring wordt daarmee onderdeel van de kennis en ervaring van anderen en de persoon kan de deskundigheid inzetten ten nutte van anderen! Bovendien - en dat is een voorwaarde - heeft de persoon zijn eigen ervaring verwerkt. Ervaringskennis verschilt dus wezenlijk van ervaringsdeskundigheid.
De verwarring ontstaat volgens mij door al die zogenaamde ervaringsdeskundigen die op de televisie worden geïnterviewd en meedoen aan praatprogramma's. Dat zijn geen ervaringsdeskundigen, dat zijn mensen met ervaringskennis.
Johan is depressief, wat een vervelende ervaring is dat!
Ik zal het concreet voorbeeld geven. Johan is depressief. Hij voelt zich somber en verdrietig. Zijn omgeving ziet dat hij niets uitvoert en in zijn bed blijft liggen. Op dat moment weet Johan niet dat hij depressief is. Hij heeft geen ervaringskennis en ook geen ervaringsdeskundigheid. Hij is gewoon iemand in Nederland die zich heel beroerd voelt. Johan gaat zich zo ellendig voelen dat hij niet meer op zijn werk verschijnt. Op advies van de arbo-arts gaat Johan naar de huisarts, hij krijgt medicijnen en wordt weer beter. Hij gaat weer aan het werk. Nog steeds heeft Johan geen ervaringskennis en is hij geen ervaringsdeskundige. Hij is gewoon een simpele ziel die na bezoek aan de huisarts beter is geworden.
Wordt vervolgd
Nicole Pluim • Vervolg
Dat moet je Johan vragen, hij heeft het meegemaakt.
Op zijn werk leert Johan een collega kennen Martin, die zich somber voelt. Johan herkent bij Martin zijn eigen vroegere gedrag en wordt zich plots bewust van zijn eigen ervaring (hij heeft kennis van zijn eigen ervaring). Johan deelt zijn ervaringskennis met Martin (ik zie dat jij moe, somber en geïrriteerd bent, ik ben toen naar de huisarts gegaan en het bleek dat ik depressief was, ik kreeg medicijnen voorgeschreven en toen ging mijn depressie over). Johan merkt dat het hem goed doet om zijn ervaring met anderen te delen (empowerment) en gaat weer aan het werk. Martin was op advies van Johan naar de huisarts gegaan. Zijn huisarts gaf hem echter geen medicijnen, maar stuurde hem naar de Riagg en na een cognitieve therapie herstelt Martin van zijn depressie. Hij praat hier over met zijn buurman Kees en die vertelt dat hij jaren geleden ook depressief was geworden na het overlijden van zijn vrouw. Door veel met zijn kinderen en anderen te praten is de depressie geweken.
Ervaringskennis delen.
We hebben nu drie mensen ontmoet die depressief zijn geweest en daar op een verschillende manieren mee zijn omgegaan. Een journalist uit de stad, ze heet Louise, heeft last van een terugkerende depressie en wil daar een artikel aan wijden. Ze zet een advertentie in de krant en het lukt haar om in contact te komen met tien mensen die last hebben of last hebben gehad van een stemmingsstoornis. Na de eerste bijeenkomst besluiten acht mensen door te gaan en hun ervaringen met elkaar te delen. Louise structureert de bijeenkomsten en tot hun grote verrassing gaat het bij de verhalen niet over de klachten of de symptomen van een depressie, maar gaat het over de manier waarop ze hulp hebben gezocht en gekregen. Het gaat over de manier waarop ze bejegend zijn door de huisarts, de hulpverlener, hun familie, hun werkgever. Door met elkaar te praten, worden ze zich bewust van zaken die ze nooit eerder hebben gelezen in folders, boeken of hebben gehoord van anderen, maar die hen wel enorm dwars zit. Door er met elkaar over te praten, verwerken ze hun ervaringen (empowerment). Louise vindt het behoorlijk pittig en heeft advies gevraagd bij een cliëntenorganisatie en de groep krijgt ondersteuning bij de begeleiding van de bijeenkomsten. Geadviseerd wordt om zich tijdens de besprekingen te beperken tot een aantal thema’s, hierdoor krijgen de bijeenkomsten structuur, richting en een doel.
Wordt vervolgd
Nicole Pluim • Vervolg:
Ervaringsdeskundigheid uitdragen.
Louise was in eerste instantie van plan om een artikel te schrijven over depressie en de verschillende vormen daarvan. Ze was van plan geweest te vertellen hoe zij haar depressie had ervaren, maar haar eigen ervaring wordt steeds minder belangrijk en met de groep besluit ze het over een heel andere boeg te gooien. Overigens hebben Johan, Martin en Kees contact weten te leggen met nog meer mensen die depressief zijn geweest of nog steeds in behandeling zijn en heel graag hun verhaal kwijt willen. Johan, Martin en Kees krijgen steeds meer kennis over hoe andere mensen omgaan met hun depressie en hoe ze bejegend zijn door anderen. Louise is een professionele journalist en besluit met de deelnemers zich te beperken tot drie belangrijke onderwerpen: bejegening, macht en onmacht. Louise schrijft een verhaal waarin ze gebruik maakt van wetenschappelijke kennis en de persoonlijke kennis en ervaring van mensen die depressief zijn geweest. Haar verhaal is bijzonder omdat het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van mensen die depressief zijn geweest en regelmatig nog steeds zijn. Haar verhaal is interessant omdat er kennis in voorkomt die niet eerder in de literatuur is beschreven. Dát is de toegevoegde waarde van ervaringsdeskundigheid.
Die toegevoegde waarde maakt het interessant en bijzonder om iemand met ervaringsdeskundigheid op een hogere positie te plaatsen. Een meerwaarde dus.
Pim Bekker MBA • Ik beschouw mijn ervaringsdeskundigheid als het hebben van kennis over en van het middel gebruik, het proces van afscheid nemen van alcohol, het herstarten van het leven zonder alcohol. Dat ik veel zaken moest herkaderen in mijn persoonlijke leven. Mijn proces is uniek en niet overdraagbaar aan anderen.
Pas daarna de fase van mij kwalificeren in coaching en verslavingskunde incl. trainingen en intervisie. Ook intervisie met professionals met een verslaving verleden. Waarin nagegaan is in hoeverre het eigen verslavingsverleden ingrijpt in je professionele handelen met cliënten / organisatie.
Ik heb ervaren dat de combinatie heel goed kan en juist een extra dimensie geeft aan mijn professionele handelen.
Anita Eggens • Leuk deze discussie! Ik ben zelf vrijwilliger binnen het GGZ en wil graag echt gaan werken in de geestelijke gezondheidszorg als ervaringsdeskundige maar ik vraag mij af of de sector daar idd klaar voor is. Zoals Tom al aangaf: "je moet je invechten in een hbo/academische wereld, terwijl jezelf als ervaringsdeskundigen geen rolmodellen hebt en je je op nieuwe paden begeeft." In het vrijwilligerswerk merk ik, dat we elkaars taal niet spreken. Ik vind het onzin dat iedere ervaringsdeskundige minstens HBO nivo zou moeten hebben, sterker nog, willen professionals herstelgericht werken, denk ik eerder dat zij de taal van de ervaringsdeskundigen én de cliënten zouden moeten kunnen spreken.
Zelf merk ik dat je als ervaringsdeskundige makkelijker benaderbaar bent voor een cliënt, omdat je hun taal spreekt en het inlevingsvermogen hebt zodat je juist cliëntgericht kunt benaderen en werken en niet cliëntgestuurd.
Pim Bekker MBA • Een update. Op de site van het Trimbos Instituut info ondersteuning Ervaringsdeskundigheid
http://www.trimbos.nl/nieuws/trimbos-nieuws/project-live-ondersteunt-inzet-ervaringsdeskundigheid
Pim Bekker MBA • Hierbij de info over Amerikaans onderzoek.
Het peer support concept is in de loop der jaren verder uitgewerkt. In ‘Ervaringsdeskundigen in de hulpverlening: bondgenoot of bruggenbouwer’ verwijst Plooy (2007) naar de omschrijving van het concept door Mead, Hilton & Curtis (2001).
META Services Arizona: http://www.metaservices.com
Volgende link verwijst naar rapportage over huidige stand van zaken Ervaringsdeskundigheid in GGz.
http://www.hetzwartegat.info/assets/files/Rapportage%20Ervaringsdeskundigheid%20GGz%20Kenniscentrum%20Sociale%20Innovatie.pdf
Frits Bovenberg • @Pim, bedankt voor de info over het Amerikaanse onderzoek. Ik ga het lezen.
Jose Geertsema • Mooi discussie/gesprek over ervaringsdeskundigheid binnen o.a. de GGZ. Denk dat het grootste struikelblok is de gelijkheid die men wel wil creëren, maar nooit haalbaar kan zijn omdat het twee verschillende paden blijven en zijn. En dan gaat het niet over inschaling, functies, maar meer over de wijze van werken. Een andere wijze van werken. En die wijze van werken kan ook zeker professioneel gebeuren. Zelf mag ik werken voor Stichting ZieZo en Stichting Eventus (EVD in GGZ en Verslavingszorg). Een organisatie met een duidelijke visie op de inzet van ervaringsdeskundigheid binnen de GGZ. Ruim 225 vrijwilligers werken met veel enthousiasme en passie binnen en rondom de GGZ. Ruim een jaar geleden is door een grote groep vrijwilligers nog uitgesproken dat zij liever het werk op vrijwillige basis doen met daarbij coaching, scholing en begeleiding van ervaren ervaringsdeskundige medewerkers dan dat ze het voor salaris, in een functiewaardering, met bijbehorende verplichting en verwachting werden ingeschaald. Ervaringsdeskundigen hebben vaak het nodige meegemaakt in het leven en vaak nog meer ontdekt dat persoonlijke ontwikkeling/groei/zelfwaardering niet te koop is voor welk bedrag dan ook. Pleit ik dan voor totaal vrijwilligerswerk? Absoluut niet, maar wel passend binnen de fase waarin iemand zelf zit, het tempo, de eigen regie die iemand zelf aangeeft. Bij ZieZo Eventus zijn we blij als iemand door kan stromen naar de functie van betaalde medewerker als de competenties en de ruimte er is. Maar als iemand door de inzet als EVD-er doorstroomt naar een andere betaalde job is het even mooi. Ook de betaalde medewerkers binnen de organisaties zijn ervaringsdeskundig. In 2009 ontving ZieZo haar AWBZ-toelating. In 2010 ontvingen ZieZo en Eventus het HKZ certificaat. En toch ook al lijkt onze organisatie van de buitenkant steeds meer een 'ervaringsdeskundige' zorginstelling te worden, wat we ook zijn. Het hart van onze organisatie is nog wel steeds de eigen ervaring op alle niveaus.
Mooi voorbeeld van een succes binnen de GGZ is het werk van Stichting Eventus binnen GGNet, in januari is daar gestart met het trainen van 8 ervaringsdeskundigen door ervaren ervaringsdeskundige trainers/medewerkers. Nog geen paar maanden later waren dat er 32. Vanuit behandelteams en regio's wordt Eventus actief benaderd om ervaringsdeskundigen te 'leveren' binnen de behandelteams, een mooi voorbeeld van samenwerking en toch twee aparte paden.
Voor meer info www.ziezo.eu of www.stichtingeventus.eu
Robert Lassche • @ allemaal, ik zie in al jullie verhalen veel weer waar ik tegen aanloop als ervaringsdeskundige.
Ik wil graag binnen opleidingen voor ervaring deskundigen een verschil zien nu wordt er landelijk een TOED gegeven wat post HBO moet zijn ik volg hem op dit moment maar heb de HBO nog niet gevonden. Er is wel degelijk een verschil tussen de verschillende ervaring deskundigen zowel in achtergrond als opleiding niveau. Je kunt niet iedereen over 1 kam scheren je hebt zoals Rianne al aangeeft mensen met psychische problemen in ieder opleiding niveau en deze moet je of kun je zeker gebruiken in je inzet.
Ik vind namelijk als ik als ervaring deskundige samen met cl koffie drink een praatje maak help bij de dag besteding en noem maar op, een ander salaris verdien dan iemand die trainingen schrijft en geeft alleen zijn ze daar nog niet van overtuigd en het moet zeker zo kunnen zijn dat we op top functies kunnen draaien voor een goed salaris.
Ik heb mijzelf tot doel gesteld en daar ben ik druk mee bezig om binnen het Saxion in de opleiding GGZ een module ervaring deskundigheid te krijgen en daarnaast mensen met PTSS te helpen en om raden van bestuur van verschillende GGZ instellingen te overtuigen van het verschil in ervaring deskundigheid en de inzet van de ervaringsdeskundige
Geen opmerkingen:
Een reactie posten